وقتی صفحات تاریخ بوشهر را ورق بزنی و در جستجوی نام مفاخر بوشهر باشی.قطعا به نام شیخ عبدالکریم سعادت بوشهری از موسسین مدرسه سعادت بر می خوری.
شخصیت علمی که در حوزه آموزش قدم های بزرگی برداشته از تاسیس مدرسه در استان بوشهر تا مدیریت مدرسه علوی نجف.
نام پدر: شیخ محمدعلی مجتهد
تولد و وفات: (۱۲۹۷ -۱۳۷۸) قمری
محل تولد: عراق – نجف اشرف
شهرت علمی و فرهنگی: دانشمند و مؤلف
تولد:
شیخ عبدالکریم یکی از پرکارترین مولفان کتاب های آموزشی در جنوب ایران و شهر بوشهر و معلمین و بنیانگذاران مدرسه بوشهر و از علماء و بزرگان منطقه شبانکاره بود که به عنوان اولین معاون در تاسیس و دوام مدرسه سعادت حق بزرگی را ادا نمود.
ایشان در سال 1297 ه.ق در شهر نجف اشرف دیده به جهان گشود؛ پدرش شیخ محمد علی مجتهد از پیشوایان مذهبی کازرون بود.
سفر به کازرون و دوران تحصیلات ابتدایی:
شیخ عبدالکریم سعادت در سن هفت سالگی پدرش را که برای اقامه نمازجمعه وجماعت به کازرون رفت همراهی کرد.
در آنجا مقدمات عربی و فارسی را فراگرفت و در سال 1316 برای تکمیل تحصیلات به شیراز رفت. و در مدارس قدیمی شیراز مدتی به تحصیل پرداخت.
وی در مدرسه سید علاء الدین حسین شیراز ادبیات و علوم را فرا گرفت و بر ریاضیات تسلط کامل پیدا کرد.
سفر به بوشهر و مدرسه سعادت:
در سال 1317 پس پایان تحصیلاتش در شیراز به همراه برادر بزرگترش شیخ محمد حسین سعادت برای اداره و مدیریت مدرسه سعادت به بوشهر آمد.
وی در تاسیس اداره و پیشرفت مدرسه سعادت نقش به سزایی داشت.
شیخ عبدالکریم سعادت در مدرسه سعادت که جزء اولین مدارس ایران بود که پس از دارالفنون به سبک نوین ساخته شد.در ایام ریاست برادرش به مدت سیزده سال سمت نظامت این مدرسه را بر عهده داشت. ایشان به همراه برادرش شیخ محمد حسین سعادت برای پویایی این مدرسه تلاش فراوانی نمودند.
ایشان همزمان با شغل نظامت در کنار دفتر داری به تدریس ادبیات عرب، ریاضی ، و جغرافیا مشغول بودند.
سفر به نجف اشرف و مدیریت مدرسه علوی نجف:
مرحوم شیخ پس دوران طولانی خدمت به نظام آموزشی جنوب کشور در سال 1329 ه.ق به نجف اشرف رفت. و در آنجا به اصرار هیئت علمیه و درخواست شیخ خراسانی صاحب کتاب «کفایه» به مدیریت مدرسه جدیدالتاسیس «علوی» منصوب شد و به مدت نه سال مدیریت آنجا را بر عهده داشت. و تا پایان جنگ جهانی اول در نجف اشرف ماند.
بازگشت به شیراز:
وی پس از پایان جنگ جهانی اول به شیراز عزیمت کرد. در شیراز به دلیل علاقه فراوانش به تحصیل و تدریس از سال 1338 در مدرسه منصوریه و دیگر مدارس شیراز به تدریس ادبیات و ریاضیات پرداخت به مدت ده سال نیز ریاست تحقیق و اوقاف را برعهده داشت.همچنین سردبیری روزنامه «عدالت» به صاحب امتیازی سید محمد حسن عدالت به عهده گرفت و مدت هشت سال با آن روزنامه همکاری داشت. در این مدت بینوایان و مستمندان را یاری می کرده تا درس بخوانند و کتاب در اختیارشان قرار می داد.
تالیفات:
شیخ عبدالکریم سعادت در کنار حوزه تدریس به تالیف نیز پرداخته است. و در این راستا برای سهولت در تحصیل، شخصا اقدام به تالیف کتاب برای دانش آموزان کرده است.
1- میزان التعلیم
2- یک دوره کتاب حساب جدید
3- سه جلد کتاب جغرافی
4- یک دوره شرعیات
5- یک جلد کتاب صرف و نحو عربی که با کمک خیرین در بمبئی چاپ شد، به نظر می رسد شیخ عبدالکریم این کتابها را به سبک آموزشی برای تدریس در مدارس به ویژه مدرسه سعادت نوشته است.
6- شش هزار مساله برای دانش آموزان و جوانان
7- خلاصه الصرف در دو جلد
8- حقوق بشری
9-جامع الحساب
10- آداب پرورش جوانان
برخی از این کتابها به مدت پانزده سال جزو کتب درسی مدارس استانهای بوشهر خوزستان و هرمزگان و شیراز و کازرون بوده. حتی در مدارس ایرانی بحرین ، عراق و هندوستان نیز تدریس می شده. شیخ محمد حسین علاوه بر این امور علمی در سال 1329 ه.ق به نمایندگی معارف بوشهر انتخاب شد. و پس از هشت ماه در این سمت رهسپار عراق گشت. وی بر زبانهای عربی ، فارسی ، انگلیسی تسلط کامل داشت. و در علوم جدید و قدیم به خصوص ریاضیات ید طولایی داشت.
وی عضو انجمن کتابخانه ملی و اتحادیه فلاحتی شیراز و رئیس انجمن حمایت از زندانیان نیز بوده.
وفات:
پس سالها تلاش و مجاهدت در راه علم و علم آموزی این معلم نویسنده پس از گزران عمری مملو از علم آموزی روز یک شنبه پنجم بهمن 1337 ه.ش پانزدهم رجب 1378 ه.ق دیده بر جهان بست.
آنچه در این صفحه به نگارش در آمده تحقیق اجمالی نویسنده بر زندگی شیخ عبدالکریم سعادت بوشهری از موسسین مدرسه سعادت بود. در این مطلب به جزئیات و دیگر زوایای این دانشمند پرداخته نشده است.
منبع